Рэкамендацыя. Кантраляваць стан рухавіка варта рэгулярна, падчас эксплуатацый аўтамабіля. Прыкметамі з'яўлення няспраўнасцяў могуць быць: наяўнасць алейных кропель на месцы стаянкі аўтамабіля; загаранне кантрольнай лямпы няспраўнасці рухавіка ці кантрольнай лямпы аварыйнага ціску алею, з'яўленне старонняга гуку (шум, стук) пры працы рухавіка; дымны выхлап; перамяшчэнне стрэлкі паказальніка тэмпературы ў чырвоную зону; павялічаны выдатак алею, прыкметная страта магутнасці. Пры выяўленні хаця б адной з пералічаных прыкмет неабходна правесці больш дэталёвую праверку. Праверкі тэхнічнага стану сістэм рухавіка паказаны ў адпаведных раздзелах кіраўніка «Рухавік і яго сістэмы» (гл «Праверка тэхнічнага стану сістэмы астуджэння»; гл «Сістэма харчавання - праверка тэхнічнага стану»; гл «Праверка тэхнічнага стану сістэмы кіравання рухавіком»; гл "Праверка тэхнічнага стану сістэмы выпуску адпрацаваўшых газаў").
Ацаніць тэхнічны стан рухавіка з дастатковай дакладнасцю можна па вонкавых прыкметах і з дапамогай даступнага абсталявання (кампрэсаметр, манометр, тэхнічны стетоскоп).
Рэкамендацыя. Выконваць дыягностыку няспраўнасцяў рухавіка на слых зручна з дапамогай тэхнічнага стетоскоп. З яго дапамогай можна дастаткова дакладна вызначыць крыніцу старонняга шуму.
