Паслядоўнасць выканання
1. Выграваем рухавік да працоўнай тэмпературы (да ўключэння электровентилятора).
2. Пасля таго як электровентилятор, адпрацаваўшы працоўны цыкл, спыніцца, выключаем рухавік.
3. На працягу 15 хвілін чакаем, калі алей сцячэ ў паддон картэра.
4. Правяраем узровень маторнага масла па паказальніку (гл «Узровень маторнага масла — праверка»).
5. Заліваем маторнае масла да максімальнага ўзроўню (адпаведная пазнака на паказальніку ўзроўню паказана стрэлкай, гл «Маторнае масла і алейны фільтр - замена»).
6. Запісваючы колькасць заліваецца ў бак паліва і рэгулярна кантралюючы ўзровень алею, эксплуатуем аўтамабіль датуль, пакуль аўтамабіль не праедзе 2 000 км ці пакуль узровень алею не панізіцца да мінімальна дапушчальнага значэння.
Заўвага. Калі да чарговай замены алею, яго ўзровень у рухавіку не панізіўся да мінімуму, то выдатак у норме.
7. Пасля прыпынку рухавіка, прагрэтага да працоўнай тэмпературы (гл. Вышэй), чакаем 15 хвілін.
Заўвага. Для выканання наступнай аперацыі неабходна даліваць алей з мернай ёмістасці, каб дакладна ведаць колькасць залітага алею.
8. Даліваем алей у рухавік да максімальна дапушчальнага ўзроўню. Колькасць залітага масла будзе адпавядаць выдатку алею.
9. Разлічваем дапушчальны выдатак алею па формуле:
А⩽Бх0,3%, дзе
А - дапушчальны выдатак алею, л;
Б - колькасць зрасходаванага паліва, л.
10. Параўноўваем атрыманыя значэнні.
Заўвага. Калі выдатак алею перавышае 0,3% ад колькасці зрасходаванага паліва то, хутчэй за ўсё, зношаны рухавік і патрабуецца яго рамонт.