Układ zapłonowy nie ma ruchomych części i dlatego nie wymaga konserwacji ani regulacji.
Układ zapłonowy wykorzystuje metodę dystrybucji iskry zwaną metodą dystrybucji iskry «bezczynny» iskry. Cylindry silnika są połączone parami 1-4 i 2-3, iskrzenie występuje jednocześnie w dwóch cylindrach: w cylindrze, w którym kończy się suw sprężania (iskra robocza), oraz w cylindrze, w którym występuje suw wydechu (iskra jałowa).
Ze względu na stały kierunek prądu w uzwojeniach cewek zapłonowych prąd iskrowy w jednej świecy zawsze płynie od elektrody środkowej do elektrody bocznej, aw drugiej - z boku do elektrody środkowej.
Układ zapłonowy wykorzystuje świece zapłonowe A17DVRM lub ich zagraniczne odpowiedniki. Sterownik steruje zapłonem w układzie. Czujnik położenia wału korbowego dostarcza do sterownika sygnał odniesienia, na podstawie którego sterownik oblicza kolejność zapłonu cewek w module zapłonowym. Aby precyzyjnie sterować zapłonem, sterownik wykorzystuje następujące informacje:
- prędkość wału korbowego;
- obciążenie silnika (masowy przepływ powietrza);
- temperatura płynu chłodzącego;
- położenie wału korbowego;
- obecność detonacji.