Sekwencja wykonania
1. Przygotowujemy samochód do pracy (cm. «Przygotowanie samochodu do konserwacji i naprawy»).
Ostrzeżenie! Poziom płynu chłodzącego należy sprawdzać na zimnym silniku. Niewielki wzrost lub spadek poziomu płynu chłodzącego podczas nagrzewania i stygnięcia silnika nie jest usterką. Wynika to z termicznej zmiany objętości cieczy.
2. Sprawdzamy poziom płynu chłodzącego w zbiorniku wyrównawczym, który powinien znajdować się 25-30 mm powyżej znaku MIN wykonanego na korpusie zbiornika wyrównawczego.
Jeśli poziom płynu jest równy lub niższy od oznaczenia MIN, dolej płynu chłodzącego do zbiornika (patrz poniżej, «Płyn chłodzący - wymiana»).
Rekomendacje. Jeśli musisz regularnie uzupełniać płyn chłodzący, powinieneś sprawdzić szczelność układu chłodzenia.
3. Sprawdzamy brak wycieków płynu z chłodnicy, bloku silnika, miejsce montażu czujnika temperatury, połączenia gumowych węży układu chłodzenia i ich integralność.
Rekomendacje. Możesz spróbować wyeliminować wyciek płynu chłodzącego spod węży, zastępując zaciski sprężynowe śrubami. Nie dokręcaj zacisków zbyt mocno, ponieważ mogą one przeciąć węże.
4. Sprawdzamy integralność korpusu zbiornika wyrównawczego, chłodnicy silnika i nagrzewnicy.
5. Otwórz pokrywę zbiornika wyrównawczego układu chłodzenia (patrz wyżej).
6. Zbieramy płyn chłodzący w areometrze, aby pojawił się pływak.
7. Na skali pływaka określamy gęstość cieczy.
Komentarz. Areometr to pływak ze skalą wyskalowaną w jednostkach gęstości kg/m3. W zależności od gęstości cieczy pływak opada na różne głębokości. Skalę przykłada się do pływaka w taki sposób, aby poziom cieczy był przeciwny do wartości odpowiadającej jej gęstości. Płyn niezamarzający jest sprzedawany w postaci rozcieńczonej, gotowej do użycia lub w postaci koncentratu, który przed napełnieniem należy rozcieńczyć wodą destylowaną zgodnie z temperaturą roboczą samochodu. Stężenie środka przeciw zamarzaniu zależy od jego gęstości (patrz tabela). Czasami skala wskazuje zakres minimalnej dopuszczalnej temperatury.
Tabela 9.4.3. Gęstość i stężenie płynu niezamarzającego
| Gęstość płynu niezamarzającego w 20°C, kg/m3 | Stężenie glikolu etylenowego w płynie niezamarzającym,% objętości | Minimalna temperatura otoczenia, w której silnik może pracować,°C |
| 1 050 | 30 | -10 |
| 1 058 | 35 | -15 |
| 1 067 | 40 | -20 |
| 1 074 | 45 | -25 |
| 1 082 | 50 | -30 |
| 1 090 | 55 | -35 |
| 1 098 | 60 | -45 |
Komentarz. Konieczne jest rozcieńczenie płynu niezamarzającego przed wlaniem go do układu chłodzenia, ponieważ tylko w ten sposób można ściśle przestrzegać określonych proporcji płynu niezamarzającego i wody destylowanej. Po zmieszaniu sprawdzamy gęstość płynu niezamarzającego.
8. Korzystając z tabeli, na podstawie gęstości płynu niezamarzającego określamy jego stężenie i minimalną temperaturę, w której może działać.
9. Jeśli stężenie płynu niezamarzającego nie odpowiada strefie klimatycznej, wymieniamy płyn chłodzący (patrz poniżej, «Płyn chłodzący - wymiana»).
Komentarz. Nie próbuj nadmiernie zwiększać stężenia glikolu etylenowego. Kiedy wzrośnie powyżej 60%, temperatura zamarzania płynu niezamarzającego zaczyna ponownie rosnąć i przy 100% glikolu etylenowym wyniesie -13°C.
10. Upewniamy się, że korek zbiornika wyrównawczego jest szczelnie owinięty.
11. Jesteśmy przekonani o szczelności obudowy termostatu i podłączenia pompy płynu chłodzącego do bloku cylindrów.
12. Sprawdź, czy nie ma wycieków płynu ze spustu pompy (znajduje się w dolnej części pompy), wskazując na zużycie jego gruczołu.
13. Aby sprawdzić termostat, uruchom zimny silnik. Temperaturę i obieg płynu chłodzącego w małym i dużym okręgu kontrolujemy dotykiem, zmieniając temperaturę węży i rurek układu chłodzenia (Filtr powietrza został usunięty dla przejrzystości).
Komentarz. Jeżeli układ chłodzenia silnika działa prawidłowo, to gdy temperatura płynu chłodzącego jest niższa niż 90°C, zawór termostatu powinien być zamknięty, a płyn chłodzący powinien krążyć w małym kółku. W rezultacie dolny wąż chłodnicy i sama chłodnica będą zauważalnie zimniejsze niż obudowa termostatu, przez którą krąży gorący płyn chłodzący. Gdy temperatura płynu chłodzącego osiągnie około 90°C, zawór termostatu otworzy się i stopniowo rosnący przepływ gorącej cieczy zacznie wpływać do chłodnicy. W takim przypadku najpierw grzejnik, a następnie jego dolny wąż, zaczną się nagrzewać.
14. Pozostaw włączony silnik do momentu włączenia wentylatora chłodnicy silnika. Gdy temperatura płynu chłodzącego wzrośnie do określonej wartości, wentylator elektryczny powinien się włączyć, a gdy temperatura spadnie, powinien się automatycznie wyłączyć.
Rekomendacje. Jeśli wentylator elektryczny nie włączył się na czas, płyn się zagotował, należy sprawdzić, czy silnik wentylatora lub układ sterowania silnika działają prawidłowo.
Rekomendacje. Sprawdzanie czujnika temperatury płynu chłodzącego pokazano w rozdziale «Czujnik temperatury płynu chłodzącego - sprawdź i wymień».